De Judaskussen aan Pieter Omtzigt

Twitter kan ook leuk zijn, maar het is toch vooral een ventilatieruimte van een schoolplein voor mensen die in het echte leven net te weinig vrienden hebben en denken dat popiejopie doen in een digitale realiteit ze een boeiend mens maakt (volg ons hier), óf het wordt gebruikt als medium om een bepaald doel te bereiken. En dat brengt ons op: POLITICI. Twitter op z'n smalst en politiek op z'n naarst: een Rob Jetten die van dik hout zaagt men planken er alles aan gedaan heeft om Pieter Omtzigt te onthoofden en nu na de definitieve ineenstorting in een mix van hypocrisie en opportunisme schrijft: "Dank Pieter, voor je jarenlange inzet voor Nederland.

Je was een gedreven parlementariër met een scherp oog voor rechtvaardigheid en controlerende macht." Of Henri Bontenbal, die Omtzigt 's nachts in zijn nachtmerries zag verschijnen en nu maar wat blij is dat de Eik van Enschede is geveld: "Beste Pieter Omtzigt, het zal geen makkelijk besluit voor je zijn geweest. Ik wens je alle goeds toe en de tijd om uit te rusten.



" Of Frans Timmermans: "Een moedig besluit dat respect verdient, Pieter. Dank voor je inzet voor Nederland. Wens je veel sterkte en vooral beterschap.

Hou je taai!" Goh wat zijn ze allemaal verdrietig dat de NSC-zetels in de toekomst herverdeeld worden. En dat allemaal niet in een persoonlijk berichtje of een telefoontje, maar op het marktplein van Twitter, zodat iedereen het kan zien en horen. Heel knap en mooi en dapper, die kussen van Judas.

Vrolijk Pasen alvast..