5 days Ago
“Steves lavakippie, snel en knapperig wel!” In de kaskraker A Minecraft Movie zie je gesmolten lava op een vierkante, geblokte kip druipen, terwijl een zekere Steve (Jack Black) een bizar lied aanheft, inclusief discofalsetto en gierende gitaarsolo. Daarop transformeert het blok in een gebraden kip: “ Crispy and juicy, now you’re havin’ a snack / Ooh, super spicy, it’s a lava attack ”. Het is spectaculair onnozel, maar met de vlam in de pan werd de song binnen én buiten het bioscoopcomplex een sensatie.
’Steve’s Lava Chicken’ is intussen bijna 30 miljoen keer beluisterd op Spotify, en goed voor zijn hoogste notering in de Britse en Amerikaanse hitlijsten. Amper 34 seconden heeft de acteur/rockster van doen voor die tour de force. Daarmee is het record in de Britse charts ook met twee seconden scherper gesteld.
‘The Ladies’ Bras’ was een al even dwaas liedje van het Britse duo Jonny Trunk & Wisbey. Dankzij BBC Radio 1 groeide die easylisteninggrap uit tot een culthit in 2007, met een notering in de top 30. Tot Jack Black zijn vulkanisch gevogelte opvoerde, droeg Guinness Book of Records ook de Japanse komiek Daimaou Kosaka en Kid Cudi voor als kortstehitlijsters.
Als Pikotaro vestigde Daimaou in 2016 een record met het kortste nummer ooit in de Billboard Hot 100. Het ergerlijke ‘Pen-Pineapple-Apple-Pen’ had 45 seconden nodig om willens en wetens een oorwurm te worden, en won tijdens het Gala van de Gouden K’s nog de prijs voor “Hype van het jaar”. Vier jaar later brak de Amerikaanse muzikant Kid Cudi dat record met acht seconden dankzij ‘Beautiful Trip’, dat op de laatste plaats in diezelfde lijst binnenkwam.
De allerkortste song uit de muziekgeschiedenis leverde Cudi echter niet eens aan. De standaardtijd staat volgens Guinness World Records op naam van Napalm Death. Met ‘You Suffer’ uit 1987 houdt die Engelse grindcoreband het op exact 1,316 seconden muziek.
Zij werden op hun beurt geïnspireerd door de Amerikaanse punkers van Wehrmacht, die twee jaar eerder een song onder twee seconden hadden uitgebracht. In de hitlijsten bleef het evenwel stil. Jack Black of Pikotaro doen uitschijnen dat humoristische toevalstreffers of muzikale brainfarts aan het langste eind trekken met zo’n korte speelduur.
De geschiedenis is evenwel geplaveid met korte, krachtige riedeltjes. Animatie en songs van korte adem blijken opvallend vaak een gezond verbond te vormen: ‘Spider Pig’ uit The Simpsons Movie (1’04”) versierde na de bioscooprelease een plekje in de Amerikaanse charts. De hilarische punkhit ‘United States of Whatever’ uit 2002 van sok-poppenspeler Liam Lynch (1’26”) was dan weer een absolute culthit op MTV.
En ook de Lego-animatievideo van Michel Gondry leverde The White Stripes mee een doorbraak op met ‘Fell in Love with a Girl’ (1’50”). Een cartooneske grungepastiche doet het ook wel eens goed: met zijn uitbundige woohoo -refrein houdt ‘Song 2’ van Blur het fort recht, flirtend met de tweeminutengrens. In 1997 scoorde de Britse groep een wereldwijde hit tegen wil en dank met die energieke klucht.
En ook twee lucratieve aanbiedingen: het Amerikaanse leger wilde ‘Song 2’ gebruiken in een reclamespot om een nieuwe bommenwerper te promoten, FIFA 98 aasde op het nummer voor hun eerste gamesoundtrack. Die ultrakorte song groeide ook uit tot tijdloze classic. Voor het gemak sluiten we andere tijdloze nummers uit die rond de release geen radiohit of zelfs maar single waren.
Daarmee valt dus driekwart van het oeuvre van de punkveteranen Ramones af, of ‘Her Majesty’ van The Beatles op het legendarische Abbey Road . Die song klokt af op 25 seconden. The Beatles − én Elvis Presley − plaveiden trouwens de weg voor heel wat andere jonge hitlijstbestormers die kort van stof zijn.
‘From Me to You’ (1’56”) was de derde single van de Fab Four, en hun eerste hit in de officiële Britse hitlijst. In de meeste andere hitlijsten bleek het hun tweede nummer 1-hit, na ‘Please Please Me’, dat op precies twee minuten afklokte. Met ‘Why Don’t We Do It in the Road?’ bleven The Beatles zelfs net onder de twee minuten hangen.
Elvis schudde de hitlijsten dan weer op met ‘All Shook Up’ (1’57”), dat negen weken lang bovenaan in de hitlijsten prijkte, en ‘Teddy Bear’ (1’06”). The King werd dan weer zelf van de troon gestoten door het 96 seconden durende ‘Stay’ van Maurice Williams. Die song zou zo’n kwarteeuw later een heropleving krijgen dankzij de soundtrack van Dirty Dancing .
Even opmerkelijk is het eerherstel van Lil Nas X. De oorspronkelijke versie van ‘Old Town Road’ klokte af op 113 seconden. De iets langere herwerking met Billie Ray Cyrus zorgde voor een wereldwijde doorbraak in de reguliere hitlijsten én countrycharts, waardoor ook het origineel inmiddels de kaap van één miljard luisterbeurten op Spotify heeft gerond.
Maar ook buiten de begrenzingen van de charts kan zo’n kort lied een langer leven beschoren zijn. ‘The Morning After’ (2’14”) van Maureen McGovern, geschreven voor The Poseidon Adventure uit 1972, won een Oscar-beeldje voor Beste Originele Song tijdens de 45e Academy Awards. De instrumentale theme song voor Miami Vice van Jan Hammer, werd uitgebracht als single in 1985, bereikte nummer één en won ook twee Grammy’s.
De kans lijkt kléin dat het ook zo’n vaart loopt met “La-la-la-lava! Ch-ch-ch-chicken!”.
