Review Days Gone Remastered: een stap vooruit, twee stappen opzij?

Days Gone was in 2019 een verademing. Ondanks bugs bleek dit een goed gemaakte game vol zombies, bikers, actie en grafisch spektakel. De game werd echter nooit de echt grote klapper, die veel exclusieve Sony-games daarvoor wel vaak werden.

Nu is er een remaster en die valt...



. een beetje tegen. De huidige generatie van consoles gaat beslist niet de geschiedenis in als toppunt van originaliteit.

Sterker, de bloedarmoede als het gaat om nieuwe games voor zowel Xbox Series X of PlayStation 5 begint vermoeiend irritant te worden. Waar zijn en blijven de eigen klappers die de vorige generaties consoles groot maakten? Natuurlijk waren daar de nieuwe Spider-Man en Indiana Jones-games . Waar eerstgenoemde overigens ook speelbaar was op de oude PlayStation 4.

Enfin, inplaats van orginele meeslepers kregen we een stroom aan remasters van ‘oude klassiekers’. Op papier best leuk, maar dan wel als ontwikkelaars hun best deden om iets baanbrekends neer te zetten. Dat is bij Days Gone Remastered niet gelukt.

Op de stoel te juichen Beeld: Sony Interactive Entertainment Ik was een van die journalisten die in 2019 compleet uit zijn dak ging van Days Gone. Dagenlang verbleef ik in de digitale wereld en verpletterde zombies, werd meegevoerd door een tof verhaal en keek iedere keer angstig en ook vol verwondering als een horde zombies mijn weg kruiste. Natuurlijk irriteerde ik mij aan het niet bijzondere level design (veel leek hetzelfde), de bugs en de audio die te pas en te onpas rare dingen deed.

Dit was echter een gevalletje van boeien, want de game was voor de rest wel heel erg fijn. Bij de aankondiging van Days Gone Remastered stond ik dan ook op de stoel te juichen. Zou dit de ultieme versie worden? Een waar al die irritatiepuntjes weggepoetst waren en de game er nog beter uit zou zien dan het origineel? Inmiddels zit ik een dikke 26 uur in Days Gone Remastered en kan ik daar een kort antwoord op geven.

Nee, dat is het beslist niet geworden. Beetje beter, beetje scherper Door de jaren heen kreeg de game uit 2019 verschillende updates, waardoor Days Gone er zelfs op de PlayStation 5 uitstekend uitzag. Op grafisch gebied is er dan ook niet veel anders bij de remaster.

Een gevalletje van beetje beter, beetje scherper en dat is het. Niets om over naar huis te schrijven (of op de stoel te gaan staan). Daar staat tegenover dat de frame rate soepel is en dat zorgt voor een betere speelervaring.

Vooral als er een horde achter je aan zit. Hoewel de laadtijden korter zijn dan bij het origineel zijn deze, zeker vergeleken met huidige game-standaard, nog steeds relatief lang. Beeld: Sony Interactive Entertainment Net als je denkt dit is wel heel erg lafjes wordt het donker en verrast Days Gone Remastered je.

De grootste en meest opvallende verandering, en dat is er een waar je de pet voor kan afnemen, is namelijk de belichting. In Days Gone verplaats je je per motor en het nachtelijk rijden of door een tunnel gaan is door een dynamisch lichtsysteem filmisch te noemen. Dit draagt daarmee gigantisch bij aan de sfeer.

Zoals de reclame voor een bekend televisiemerk jaren geleden al riep zwart is zwart en licht was nog nooit zo realistisch. Dat gaat ook op voor de remaster. Ook indrukwekkend is de manier waarmee de haptische feedback in de DualSense-controller je in het spel trekken.

Vooral het gasgeven op de motor is hierdoor realistisch en het vallen van regen geeft Days Gone Remastered zelfs een extra dimensie. Voor de die hard fans zijn er verschillende nieuwe modi, maar voor deze review heb ik me vooral gericht op de storymode. Vreemd, raar, bloedirritant De storymode alleen al was een flinke kluif want de wereld van Days Gone is groot.

Je tuft door de de Amerikaanse staat Oregon van punt a naar z en dan vaak ook weer terug. Tussen de bedrijven door kom je erachter wat er met je liefje is gebeurd, help je je beste maat, vecht je tegen de regering die wel of niet achter de pandemie zit, ondersteun je nederzettingen, maak je je motor mooier en beter en slacht je veel, heel veel zombies af. Dat is, eerlijk is eerlijk, een beetje herhalend, maar iedere keer ook verdomde leuk.

Beeld: Sony Interactive Entertainment Laat ik nog even terugkomen op lui. De ontwikkelaars hebben alles ingezet op het licht en donker en zijn hierdoor veel van de vervelende bugs uit de vorige editie, ‘vergeten’ weg te poetsen. De meest irritante kom je tegen in de audio.

Een goed voorbeeld is de interne dialoog van hoofdrolspeler Deacon St. John. Deze stoere biker heeft het hart op de tong en als speler hoor je te pas of liever te onpas wat hij denkt.

Dit gebeurt op de vreemdste momenten en in een toon die vaak het beste te omschrijven is als psychopathisch. De gradaties zijn vreemd, raar en bloedirritant. Daarnaast hoor je in nederzettingen de meest vreemde gespreken die wel of niet over jou gaan.

Alles zou best geinig zijn als dit je niet uit de sfeer van het moment zou halen. Wat het vaak wel doet. Knollen voor rapen Beeld: Sony Interactive Entertainment Met pijn in mijn hart moet ik concluderen dat de complete Days Gone Remastered ervaring voor mij een lichtelijke teleurstelling was.

Lichtelijk, omdat de game zelf, ondanks bovenstaand, simpelweg tof blijft. Daarnaast heb ik nog een moralistisch ‘probleem’. Ik heb namelijk het gevoel dat Sony hier knollen voor rapen wil verkopen.

Want dit is meer een upgrade dan een remaster. Zeker als je deze game vergelijkt met de opgepoetste versies van Horizon Zero Dawn en The Last of Us. Days Gone Remastered.

Ik heb het woord lui al meerdere keren gebruikt, maar dit is de beste omschrijving. Daar heb je overigens geen last van als dit je eerste introductie in de wereld van Days Gone is. De prijs? Mazzel is dat als je de originele PS4-release in je collectie hebt je maar een tientje hoeft te betalen voor Days Gone Remastered .

Zo niet, dan gaat er 50 euro van je rekening af. De uiteindelijke vraag is of vijf joetjes een goede prijs is? Zeker gezien de gratis updates die door de jaren heen verschenen en het feit dat je de PS4-versie voor de helft op de kop kunt tikken. Oh ja ook niet onbelangrijk: heb je Days Gone ooit gedownload via PlayStation Plus? Dan is het een gevalletje van helaas pindakaas, want dan betaal je gewoon de laatstgenoemde prijs.

En dat voelt toch een beetje raar. Uiteindelijk is en blijft Days Gone Remastered een goede, maar geen spectaculaire game. Als je deze niet eerder speelde, ga dan voor de remaster.

Je krijgt er zeker geen spijt van. Ben je bekend met de wereld van Deacon st. John dan is een tientje best een okay prijs, maar laten we elkaar niet voor de gek houden.

Een remaster is dit niet.