‘Een sociale robot hoeft er niet uit te zien als een mens’

‘Zelfs nu we elkaar via een scherm zien speelt onze blik een grote rol in het gesprek”, zegt Chinmaya Mishra (34). „Door de manier waarop je wegkijkt als je een vraag stelt, weet ik dat je nadenkt over je formulering en begrijp ik dat ik niet moet storen. Stel we zouden tegelijk bij de koffieautomaat staan, dan coördineren we onze bewegingen ook grotendeels met onze blik.

Je kijkt eerst naar het koffiekopje, daarna beweeg je je hand. Alleen al doordat je kijkt wacht ik even, anders ligt er overal koffie. Het interpreteren van elkaars blik is heel belangrijk in communicatie.



” Maar hoe zorg je dat een robot dit subtiele menselijke gedrag ook goed onder de knie krijgt? Op die vraag promoveerde Mishra op 17 april aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Een blik, in de wetenschappelijke literatuur gaze genoemd, bestaat uit een combinatie van oog- en hoofdbewegingen. In een gesprek wendt iemand vaak even zijn hoofd af.

Een robot die dat niet doet komt over als een starende gesprekspartner, hoogst ongemakkelijk. Terwijl sociale robots juist bedoeld zijn om contact te maken met mensen. „Een robot is een sociale robot als de bedoeling is dat mensen ermee interacteren”, zegt Mishra.

„Hij hoeft er niet uit te zien als een mens, het gaat er vooral om dat hij wordt geacht mee te doen met de sociale normen.” Een robot leert dit uit data van menselijke conversaties. „We weten bijvoorbeeld dat iemands blik al zo’n 1.

000 milliseconden eerder naar het voorwerp gaat dan d.