Hoe Tarantino’s ‘Pulp Fiction’ de filmgeschiedenis veranderde

Alleen Bruce Willis (dementie) en Quentin Tarantino (druk) ontbraken medio april bij de grote Pulp Fiction -reünie in Hollywoods Chinese Theater. Wellicht wilde Tarantino (61) lastige vragen vermijden. Hij had net laten weten dat The Movie Critic toch niet zijn tiende en laatste film werd.

Tien films, dan stopt hij. Sinds 2014 gaan er al geruchten over Tarantino’s apotheose: Kill Bill 3 , een woeste Star Trek-film, een buddymovie met Django en Zorro. Niet grandioos genoeg, zo lijkt het, maar dat gold ook voor The Movie Critic .



Dat ging volgens Tarantino over de tweede filmcriticus van het seksblaadje Hollywood Press uit de jaren zeventig, de bittere, sarcastische Jim Sheldon. Tarantino in Deadline : „Cynisch als de neten, een mix van vroege Howard Stern en Travis Bickle [de antiheld van Taxi Driver ]. Hij schold, ook racistisch.

Maar zijn shit was enorm grappig en grof.” Tarantino vergeet nooit een idool, bovendien klinkt dit als een mooi excuus voor een laatste ronde provocerend vuilbekken, Tarantino’s hobby. En ging The Movie Critic misschien stiekem over de sneue, verloederde en teleurgestelde man die Tarantino was geworden als Hollywood zijn van spelfouten vergeven scripts was blijven negeren? In Tarantino schuilt een tegendraadse, erudiete en geestige filmcriticus, bewees hij onlangs met zijn boek Cinema Speculation .

Tarantino morste hier en daar wat feitjes over het script van The Movie Critic . Dat de held schrijft voor het imaginaire The Popstar Pages in p.