Lachgas is gevaarlijk in het verkeer. Een nieuwe test kan aantonen of een chauffeur beneveld is

Na een zorgvuldige paspoortcontrole op het terrein van TNO Rijswijk lopen we door een gang met gesloten deuren. Hierachter schuilen laboratoria waar experts onderzoek doen op het gebied van defensie en veiligheid. Daarom gebeurt alles onder strikte geheimhouding; mobiele telefoons verdwijnen in lockers en beeld- en geluidsopnamen zijn niet toegestaan.

Zelfs de onderzoekers blijven anoniem, enkel benoemd bij hun voornaam. Chemicus Dinesh opent een van de deuren. Te midden van vele scheikundige instrumenten springt een apparaat direct in het oog.



Het bestaat uit een kunstlong en een poppenhoofd. Een metalen plaat beweegt regelmatig op en neer, als de ademhaling van een borstkas. Naast de opstelling staat Dinesh, hij vult een blauwe ballon met de inhoud van een zilveren ampul.

De ampul is gevuld met lachgas. Met een sissend geluid ontsnapt het gas en vult de ballon. Zodra deze groot genoeg is, drukt Dinesh de ballon op de mond van het hoofd.

Het apparaat ‘inhaleert’ het lachgas, waarbij de ballon met elke ademhaling inkrimpt en weer uitdijt. Deze ademhalingssimulator was het opstapje in een recent gepubliceerde studie over lachgas. De onderzoekers wilden weten: hoe lang blijft lachgas in het lichaam? Welke test is geschikt voor de politie? En hoelang beïnvloeden lachgaseffecten het rijgedrag? Op verzoek van de Nationale Politie gingen wetenschappers van de Universiteit Maastricht, TNO Rijswijk en het LUMC op zoek naar antwoorden.

Na jaren van onderzoek kwamen ze tot een bel.