Radu Jude mixt in zijn nieuwe film maatschappijkritiek met klapkauwgom en TikTok

De titels die de Roemeense filmregisseur Radu Jude voor zijn films kiest, zijn taalkunstwerken op zich. Een persoonlijke favoriet was al I do not care if we go down in history as barbarians (2018). Daarna kwam het in Berlijn met een Gouden Beer bekroonde Bad Luck Banging or Looney Porn .

En nu is vanaf deze week via arthousestreamer MUBI Do Not Expect Too Much from the End of the World te zien. De film werd vorig jaar op het filmfestival van Locarno bekroond met de speciale juryprijs en is vanaf 4 juli ook nog in een geselecteerd aantal filmtheaters te zien dankzij het onvolprezen Previously Unreleased -programma van filmmuseum Eye. Het zijn titels die al een beetje aangeven met wat voor soort films we te maken hebben: ergens op het snijvlak van satire en ironie.



Jude (1977) begon zijn carrière als reclamefilmer. Hij kwam bovendrijven op de stromen van de Roemeense postcommunistische Noul Val (‘nieuwe golf’) van het begin van deze eeuw, en debuteerde in 2009 met de Nederlandse coproductie The Happiest Girl in the World . En nu staat zijn naam garant voor slimme films die op de meest terloopse manier een meeslepend goed geconstrueerd verhaal vertellen, en ondertussen vol zitten met filosofische citaten, popcultuur, ideologiekritiek, media-analyses en onverwachte essayistische intermezzo’s waardoor ze na een tweede of derde keer kijken genoeg stof bevatten om een promotieonderzoek over te schrijven.

Het is heerlijk als filmmakers hun publiek niet alleen serieus nemen ma.