Stadsherrie in het ei benadeelt de gezondheid van vogels al behoorlijk

Een normale blootstelling aan alledaagse stadsgeluiden heeft een grote negatieve invloed op vogeljongen die nog in het ei zitten. Dat schreven Australische en Spaanse biologen eind april in Science na experimenten bij zebravinken. ‘Geluidsverstoorde’ eieren komen vaker niet uit, en jongen die wel uit het ei komen, groeien minder goed en hebben minder goede bloedwaarden.

Zelfs op dna-niveau is er schade te zien. En uiteindelijk planten ze zich zelf als volwassen vogel minder succesvol voort. Het is al langer bekend dat lawaai van menselijke activiteiten, zelfs bij relatief lage geluidsniveaus, voor dieren schadelijk kan zijn.



Onderzoek bij zeezoogdieren , vogels , kikkers , vissen en insecten heeft laten zien dat zij anders met elkaar communiceren en zich anders gedragen als ze worden blootgesteld aan menselijke geluiden. Duidelijk is dat dieren er stress van krijgen. Maar de invloed daarvan op ongeboren en jonge dieren is nog nauwelijks onderzocht, schrijven de auteurs in Science .

En al helemaal niet op een manier waarbij je indirecte effecten uitsluit: namelijk effecten op de ouders, die dan doorwerken in de jongen. De Australische en Spaanse onderzoekers bedachten daarom een serie experimenten om die indirecte effecten uit te sluiten. Dat deden ze door de eieren ’s nachts weg te halen bij de ouders en in een broedstoof bloot te stellen aan verkeersgeluiden of zebravinkenzang, beide op gematigd geluidsniveau (65 dB, vergelijkbaar met het geluidsniveau op vijftig meter.